การเติบโตของตลาดสินค้าละเมิดลิขสิทธิ์

"ใช้ของปลอมแล้วหนักหัวใคร?" - คำถามที่ชาวเน็ตรายหนึ่งเมนต์ในโพสต์ของเพจดังที่นำเสนอเรื่องสินค้าละเมิดลิขสิทธิ์เมื่อหลายปีก่อน ลอยเข้ามาในหัวอีกครั้งเมื่ออ่านบทความเกี่ยวกับการเติบโตของของปลอมที่สื่อแฟชั่นชั้นนำอย่าง BOF รายงานเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา โดย BOF รายงานว่ามีผู้บริโภควัยหนุ่มสาวจำนวนมากที่ยอมรับว่ารองเท้า Prada และกระเป๋า Gucci ที่พวกเขาใช้นั้นเป็น 'ของปลอม' เนื่องจากอินเทอร์เน็ตมีส่วนช่วยให้เข้าถึงสินค้าละเมิดลิขสิทธิ์ได้ง่ายขึ้น และการเสพติดคำสรรเสริญบนโลกโซเชียล ทำให้คนบางกลุ่มนิยมสรรหาสินค้าใหม่ ๆ ชิ้นปัง ๆ มาใส่อวดบนชุมชนเสมือน โดยไม่สนใจว่าจะเป็นของแท้หรือปลอม ขอให้ได้โพสต์แล้วมียอดไลก์เยอะ ๆ มีคนชมและยกย่องว่า "เก๋สุด" หรือ "ปังมากแม่" แค่นั้นพอ

ภาพประกอบ : ภาพเจ้าหน้าที่บุกทลายแหล่งของปลอมในไทย ปี 2002

มูลค่าของตลาดสินค้าละเมิดลิขสิทธิ์เพิ่มขึ้นสามเท่านับจากปี 2013 ปัจจุบันมีมูลค่าอยู่ที่ 3 ล้านล้านดอลลาร์!อ้างอิงจากองค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา โดยมีปัจจัยหลายประการ ไม่ว่าจะเป็นเว็บไซต์ดัง AliExpress และ DHgate เชื่อมต่อผู้บริโภคกับผู้ผลิตสินค้าละเมิดลิขสิทธิ์โดยตรง ไม่ต้องไปตามตรอกซอกซอยหรือแหล่งขายของปลอม ขณะเดียวกันราคาสินค้าฟุ่มเฟือยที่พุ่งสูงขึ้นกำลังผลักให้นักช้อปและคนเสพแฟชั่นห่างออกไป หรือพูดง่ายๆคือ ราคาไปไกลเกินเอื้อมแล้ว และอีกเหตุผลน่าสนใจสอดคล้องกับคอมเมนต์ของบรรดาคอสินค้าลักซ์ชัวรี่รุ่นเก่าคือมาตรฐานคุณภาพการผลิตของสินค้าฟุ่มเฟือยนั้นลดลงเมื่อเทียบกับในช่วง 2-3 ทศวรรษที่แล้ว เนื่องจากการผลิตจำนวนมาก และมีการว่าจ้างผู้ผลิตรายนอกในหลายทวีปรวมทั้งในเอเชีย ทำให้ช่องว่างระหว่างของจริงกับปลอมเริ่มแคบลง และประการสุดท้าย มีสื่อสังคมออนไลน์คอยชักจูงให้ผู้บริโภคอยากได้ของใหม่ๆประจำฤดูกาลล่าสุด

แต่ประเทศไทยคงไม่มีปัญหานี้มั้ง เพราะเห็นข่าวกระทรวงดัง ออกตรวจสินค้าละเมิดลิขสิทธิ์บนห้างใหญ่ใจกลางกรุง และปรากฏว่าไม่พบอะไร แต่ก็คงไม่พบแหละเนอะ ฮ่าๆ เพราะถ้าพบก็ต้องจับ มันผิดกฏหมาย ... อ้อ! 'ผิดกฏหมาย' นี่ไง คำตอบของคำถามตอนต้นว่า "ใช้ของปลอมแล้วหนักหัวใคร?" อาจไม่หนักหัวใคร แต่ของปลอมที่ใช้นั้นผิดกฏหมาย และคนใช้เท่ากับกำลังสนับสนุนโจรที่ขโมยและบั่นทอนพลังแห่งความคิดสร้างสรรค์